Fotografiebeurs photokina stopt ermee

Ik weet niet hoe de inkopers van de retail er mee omging, ik weet wel hoe de grotere professionele fotobureaus ermee omgingen. Ik vermeed altijd de prularia hal met lensdoekjes, tafelstatiefjes en andere zut als de ziekte.

Wil je 10.000 camera’s van Nikon aankopen voor uw groothandelshop. Dan doe je dat niet op die 2jaarlijkse beurs, maar wanneer het uitkomt.

Vroeger introduceerde men camera's en objectieven op de Kina. En dan wil je een camera of objectief eerst in je handen gehad hebben voordat je tot aankoop overging. Zeker als het om serieuze aantallen gaat.

Vanuit de grote afnemers heb je met vervangingscycli voor je apparatuur te maken. Eens in de zoveel tijd vervang je je vloot aan apparatuur (gradueel, dat wel), En dan is de folder echt niet goed genoeg. Leuk voor consumenten, staan leuke plaatjes in, maar als je tonnen gaat investeren om veeleisende en veelslopende professionals te voorzien van equipment, dan wil je iets meer weten. En dan wil je met echte specialisten praten, niet mensen die de folder uit hun hoofd kennen. Vaak ontwerpers of productmanagers die het product echt kennen. Want als men roept roept "Hij is waterdicht" en je er 20 man de Olympische spelen mee gaat laten verslaan in de stromende regen, dan wil ik vooraf weten 'HOE waterdicht". En dan was de Kina echt wel een moment om het gesprek aan te gaan, want die mensen waren er.

Ook zag je dat de wat uniekere objectieven van Nikon (Canon wat minder) in kleine serieproductie werden gemaakt, in praktijk in een build-to-order aanpak (dus geen voorraad!). Nikon Nederland (NPS) had soms wel zo'n objectief nog wel in de bruikleen, maar vaak ook niet. Een levertijd van 9 maanden was niet vreemd (probleem hebben ze nog steeds volgens mij). En ze kosten een vermogen. Dus als je er een wilde hebben, wil je die wel vooraf gezien en gevoeld hebben, en het liefst vergeleken hebben met die van Sigma.

Hetzelfde zag je met verbruiksmaterialen zoals film, papier en chemie. Voor ZW, E6 en C41 heeft elke fabrikant zijn eigen ultieme combinatie. En levercontracten gaan dan wel over x jaar (meestal 2 of 4...), waarbij je ook discussies over logistiek en opslag gaat hebben. En over de combinatie met bepaalde equipment (zeker met geautomatiseerde/machinale verwerking) kon je het dan goed hebben op de Kina. Iedereen was er immers, ook de fabrikant van die machine.

Beurzen kosten bedrijven handen vol geld. Echt miljoenen en miljoenen. Aan hotels, standen, prototypes, veel personeel uit hun normale setting, overuren. De vraag is of je vandaag de nog die miljoenen nog kan terugverdienen op de de winstmarge op die paar dagen beurs. Geld dat je ook niet meer kan spenderen in bijvoorbeeld online marketing..

De grote zakelijke inkoper is niet zo gevoelig voor online marketing. Die wil meer weten, en het gaat om grote bedragen dus je gaat als fabrikant het gesprek maar aan (of niet...).

Ik denk zelf dat de fotografiemarkt radicaal anders is geworden. En dan heb ik het niet over de opkomst van de telefoon, alhoewel die wel veel (pers)fotografen al de kop heeft gekost.

Waar vroeger de kosten/omzet van de fotografie voor een groot deel uit verbruiksmaterialen bestond, is dat nu gedigitaliseerd. Film, papier, chemie, vergroters, chemische machines, etc. is allemaal overbodig geworden. Zelfs de markt voor professionele printers is nihil. Blijven de camera, het objectief, tassen, rugzakken en het statief over. Maar dat zijn dingen die jaren en soms mensenlevens meegaan. Zelfs als je een vloot aan equipment hebt, is de noodzaak van vervanging veel minder omdat de mechanische delen bijna tot nul zijn gereduceerd. Al die retailwinkels zijn niet voor niets allemaal failliet gegaan of overgenomen. De markt is structureel anders geworden: veel minder verbruiksmateriaal, veel meer investering. En dan is een beurs wel lastiger vol te krijgen.