Ivo (38) stopt na twintig jaar jongerenwerk: ‘De waardering is 180 graden gedraaid’
interviewOUDENBOSCH - Hard op je bek gaan, opstaan, jezelf afkloppen en weer doorgaan. In de skate- en de hardcorepunkscene waar Ivo Kalis (38) mee opgroeide is het een vanzelfsprekendheid. Dat hielp hem ook vaak in het jongerenwerk in Halderberge, waar hij na twintig jaar als vrijwilliger mee stopt. ,,De waardering is 180 graden gedraaid.”
Freek VerhulstLaatste update:29-09-20, 12:53
Vrijwilligen werd de Oudenbosschenaar met de paplepel ingegoten: vader Jos en moeder Maria zijn bekende figuren in het koepelstadje, mede door hun jarenlange betrokkenheid bij de lokale omroep en het carnaval. Dus toen in 1999 het clubje skaters waar Kalis bij hoorde steeds werd weggestuurd, wist hij: als je wil dat iets verandert, zul je het zelf moeten doen.
,,Wij skateten fanatiek, waar het maar kon. Maar rondom de Koepelfeesten werden we weggestuurd, omdat we zogenaamd lastig zouden zijn naar bezoekers. Terwijl we altijd voor mensen aan de kant gingen en keurig onze rotzooi opruimden. Daar werd ik best pissig om, ik wilde bewijzen dat we geen hangjeugd waren.”
De denigrerende uitspraken die raadsleden over jongeren deden - alsof we de grootste criminelen waren. Er moest een hek met prikkeldraad omheen komen, zei er één...
Ivo Kalis
,,Ik ben een plan gaan uitwerken voor een skatefest tijdens de volgende Koepelfeesten. Dat werd een groot succes, met skaters uit heel Nederland. Ik dacht; dit kan groter en beter, maar dat kan ik niet alleen. Toen ben ik het jongerencentrum in gelopen en dezelfde dag nog - 19 september 2000 - werd ik vrijwilliger.”
Waarom stop je?
,,Ik ben in 2017 vader geworden, ik kon het niet meer voor honderd procent doen. Eigenlijk zou ik in 2018 stoppen, maar toen kwam het skatepark in Hoeven om de hoek kijken. Dat was een mooi laatste project; stom toevallig werd het geopend op 19 september, dus het is exact twintig jaar geweest.”
Heeft het niets te maken met het feit dat de gemeente Halderberge het jongerenwerk straks anders gaat aanpakken, door de samenwerking met Surplus te stoppen en de werkers zelf in dienst te nemen?
,,Nee, integendeel! Dat is een héél goed idee. Zo'n plan hebben we tien jaar terug zelf bij de gemeente aangedragen. Je hebt dan zelf controle én het is een stuk goedkoper. Ik heb ook wel eens het sommetje gemaakt; 90.000 euro van het budget kwam niet op de vloer terecht, maar bij Surplus. Dat de gemeente jongerenwerk nu zó serieus neemt dat ze het zelf willen gaan doen, is dé bevestiging van hoe de houding 180 graden is gedraaid. Dat is onze grootste winst.”
Het is best frustrerend om steeds iets te moeten verdedigen waarvan je zíet dat het goed werk doet.
Ivo Kalis
Leg uit.
,,De eerste jongerenwerker in Halderberge, Astrid van Gils, kreeg de opdracht te bewijzen dat haar werk nodig was, dát er vraag was naar een plek voor jongeren, naar activiteiten voor en door jongeren. Er werd niet in geloofd.”
,,Zo'n tien procent van de Halderbergse jongeren is probleemjongere. Dat wil niet zeggen dat ze allemaal in de criminaliteit zitten of overlast veroorzaken; het kan ook betekenen dat ze bijvoorbeeld kampen met problemen thuis of op school, armoede, noem maar op. Een héél breed spectrum. Door de samenwerking tussen jongerenwerk, gemeente, scholen, jeugdzorg en politie worden jongeren nu sneller geholpen en gehoord.”
,,Het is soms best een gevecht geweest. De eerste plek die we kregen in Oudenbosch, zat in een kantoor aan de Kaaistraat. Als je daar iets wilde doen dat geluid maakte, stond de hele straat op z'n kop. Toen er in de raad werd gesproken over een nieuwe plek, zat ik me op de publieke tribune op te vreten. De denigrerende uitspraken die raadsleden over jongeren deden - alsof we de grootste criminelen waren. Er moest een hek met prikkeldraad omheen komen, zei er één...”
,,Ik heb al die uitspraken letterlijk genoteerd in een protestbrief en tientallen handtekeningen daaronder verzameld. Dat kwam in BN DeStem en ‘s ochtends om half 7 had ik al het eerste raadslid aan de lijn, dat hij het zo niet had bedoeld. Zo draaiden ze één voor één bij. Ineens was de komst van een nieuw jongerencentrum een hamerstuk. Je moet af en toe het lef hebben om ergens tegenaan te schoppen. Maar het is ook best frustrerend om steeds iets te moeten verdedigen waarvan je zíet dat het goed werk doet.”
Maar die jongeren van tegenwoordig zitten toch alleen nog maar binnen te gamen? Komen die nog wel naar zo’n centrum?
,,Per openstelling hebben we een man of 25 binnen zitten. Er is vraag naar en dat blijft. Zeker nu mensen binnen moesten blijven, zien we dat eenzaamheid en depressie onder jongeren toenemen. Dan heb je die toegankelijke huiskamer nodig, waar je je als 15-jarige veilig en gerespecteerd voelt. Soms zijn jongens al blij dat ze ergens aan tafel kunnen eten omdat ze thuis dat moment niet hebben. Dat ze kunnen koken, eten, afwassen. Het is soms iets heel simpels dat gemist wordt en daar wel kan.”
Jongeren die op straat hangen, zitten daar niet voor niets. Die krijg je ook niet naar binnen
Ivo Kalis
,,Maar jongeren die op straat hangen, zitten daar niet voor niets. Die krijg je ook niet naar binnen. Omwonenden snappen dat niet altijd, maar in dialoog is veel mogelijk. Maar dan durven ze zo'n groep niet aan te spreken en wordt de politie gebeld. Dan neemt frustratie aan beide kanten toe. Angst voor het onbekende, dat is het vaak.”
Hoe laat je het achter?
,,Met het skatepark sluit ik af met iets dat volgende generaties nog gaan gebruiken. De jongerenwerkers doen allemaal verschrikkelijk goed werk. En ik loop vast nog af en toe binnen. Zoals ik ook weet dat die kleine van mij er over tien jaar ook binnen kan lopen.”
